با طالبان گستاخ چه باید کرد؛ بالاخره سرشاخ شویم یا نه؟
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۵۸۸۲
اعتماد نوشت: طالبان با خیانت امریکا به مردم افغانستان و توافق با او اغلب کشورهای منطقه را غافلگیر کرد و با اینکه جزییات این توافق هنوز هم مشخص نیست ایران را خوشحال کردند که یک پای امریکا از منطقه برداشته شده است!
گویا ما چنین حادثهای را چنان مبارک و نافع خود یافتیم که از خطرات حضور یک گروه غیرقابل پیشبینی و متعصب که مشروعیت بینالمللی ندارد غافل شدیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مسلما درگیری با چنین گروهی که فعلا چیزی برای از دست دادن ندارد و ضربههای ناتو و امریکا هم نتوانست سر عقلشان بیاورد به صلاح مملکتمان نیست. اما راه مماشات هم همیشه باز نیست، چه بسا مزاحمت فزاینده ایجاد کنند و از آنجا که میدانند ایران تمایل و منافعی در جنگ با آنها ندارد از حد بگذرند و خود را مصون از پاسخ شدید ایران تصور کنند.
چند عامل مهم در گستاخی طالبان وجود دارد که نباید آنها را دستکم گرفت؛ اگر اسراییل توانسته باشد با انواع ترفندها و ارتباطهای مستقیم و غیرمستقیم این گروه را تحت تاثیر خود قرار بدهد بهترین گزینه برای اشتغال ایران هستند و اگر کار ایران با این گروه بالا بگیرد در تلآویو جشن برپا میشود.
حضور بیش از 5 میلیون افغانستانی در ایران عامل تهدیدکننده دیگری است که نباید آن را از نظر دور داشت. هر چند به نظر میرسد اکثر آنان مخالف یا بیاعتنا به طالبان هستند ولی نفوذ این گروه در کسر کوچکی از آنها میتواند امنیت عمومی کشور را حتی به صورت مقطعی هم که شده به چالش بکشد.
عامل دیگر مشی و مرام چریکی این گروه و غیرمسوول بودنشان نسبت به منافع افغانستان است. آنها به کشتن و کشته شدن عادت کردهاند و عمق استراتژیکی برای درهم کوبیدن ندارند. در خیال انگیزترین تصورات فرض کنیم که ایران برود و کابل را بگیرد؛ نهایت اینکه آنها دوباره به کوهها پناه میبرند و آنقدر در شهرها بمب منفجر میکنند و مردم را میکشند تا دوباره همه را متقاعد کنند که حضورشان در کابل برای مردم و منطقه امنیت بیشتری به ارمغان میآورد.
واقعیت آن است که ایران در حساسترین شرایط و کلیدیترین موقعیت فکر مبادا را نکرد و برای خود امتیازی نگه نداشت. ما به چه دلیلی از احمد مسعود و جبهه مقاومت ملی افغانستان حتی به صورت سیاسی حمایت نکردیم و گذاشتیم طالبان به آسانی دره پنجشیر را به تصرف خود درآورد و در مقابل این عدم حمایت چه امتیازی از طالبان گرفتیم؟
چرا سفارت افغانستان را به یک گروه که نماینده همه ملت افغانستان نیست، دادیم و در این کار کدام منفعت را تحصیل کردیم؟ خطر بزرگ این است که با ندانمکاری و ضعف تحلیل و محاسبه تصمیمگیران، طالبان به یک تهدید جدی و طولانی مدت در شرق کشور مبدل شود. اما سخن اصلی اینکه طالبان هم با همه حقارتی که دارد متوجه مشکلات داخلی ایران شده است و برای مطرح شدن در دنیا و توجه احتمالی غرب و امریکا بخت خود در این زمینه را میآزماید. اگر توانست حقابه ایران را ندهد در افکار عمومی افغانستانیها سر و گردنی بالا میبرد و احتمالا بازی دیگر و شاید خطرناکتری را آغاز میکند و اگر نتوانست و مجبور به اجرای قرارداد فیمابین شد چیزی را ازدست نداده و آبی را که در بیابانها رها کرده را به ایران میدهد و بانگ بر میآورد که ما به قراردادها و مناسبات بینالمللی پایبندیم.
چنانچه سیاستهای ما در داخل و خارج از توازن لازم برخوردار بود و خصوصا مستظهر به تمایل و اراده ملی بود و اقتصادمان رنجور و بیمار نبود چه بسا طالبان همه افراد خود را بسیج میکرد که صف به صف شوند و دبه دبه آب به طرف ایران بریزند تا تهران به کابل اخمی نکند ولی افسوس که سیاستمداران ما ادعایشان گوش فلک را کر میکند ولی در عمل یک گروه منفور میآید بیخ گوشمان و بدون ترس شلیک میکند و جوانی از عزیزانمان را به شهادت میرساند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: درگیری با طالبان حقابه هیرمند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۵۸۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نماینده ویژه پاکستان درامور افغانستان: ایران و چین شرکای معتمد ما هستند
آصف علی خان دُرانی طی سخنرانی در کنفرانس بین المللی پیامدهای ژئوپلیتیک بر پاکستان به میزبانی اندیشکده مطالعات راهبردی اسلامآباد اظهار داشت که پاکستان بیشتر از جنگ با هند از مشکلات افغانستان آسیب دیده است.
وی با اشاره به نا امنیها در مرزهای مشترک پاکستان و افغانستان، تبعات خروج غیرمسئولانه آمریکا و ناتو از افغانستان و افزایش تهدیدات تروریسم از خاک افغانستان علیه همسایگان افزود: بیش از ۸۰ هزار پاکستانی طی دو دهه گذشته در جنگ با تروریسم کشته شده اند و ما هنوز در حال شمارش کشتهها و مجروحان خود هستیم.
نماینده ویژه پاکستان افزود که پس از خروج نیروهای ناتو این امید وجود داشت که صلح در افغانستان باعث صلح در منطقه شود، اما چنین انتظاراتی کوتاه مدت بود.
وی دوگانگی در سیاست آمریکا، رویکرد جانبدارانه آن در جنوب آسیا و جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان را یک چالش عمده برای پاکستان و دیپلماسی آن دانست و تاکید کرد: حملات گروه تروریستی تحریک طالبان پاکستان (TTP) به مناطق مرزی پاکستان ۶۵ درصد افزایش یافته در حالی که حملات انتحاری نیز ۵۰۰ درصد افزایش یافته است.
نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران و پاکستان دوستان نزدیک و معتمد پاکستان هستند و ما قادر به تامین منافع متقابل از طریق مشارکت پایدار امنیتی و اقتصادی خواهیم بود.
وی در ادامه افزود: تشدید حملات طالبان پاکستانی علیه نیروهای امنیتی پاکستان در حالی که از خاک افغانستان استفاده میکند، نگرانی جدی ما است و یکی دیگر از جنبههای نگران کننده، مشارکت اتباع افغانستانی در این حملات است.
اواخر اسفند ماه گذشته پاکستان دست به یک عملیات هوایی در خاک افغانستان علیه آنچه اسلامآباد پاسخ انتقامی علیه تروریستهای تحریک طالبان پاکستان خواند، زد.
اسلامآباد، گروه تروریستی تحریک طالبان پاکستان را یک تهدید جمعی برای صلح و امنیت منطقه دانست و ادعا کرد که برخی از عناصر در درون حکومت موقت افغانستان از طالبان پاکستانی به عنوان نیروی نیابتی علیه اسلامآباد استفاده میکنند.
این در حالی است که سخنگوی حکومت سرپرست طالبان افغانستان، عملیات هوایی پاکستان در برخی از مناطق این کشور را به شدت محکوم کرد و هشدار داد که چنین حوادثی، عواقب بسیار بدی در پی دارد که در کنترل پاکستان نخواهد بود.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان بینالملل خاورمیانه